නිමක් නැති ආකාසෙ. .
බොහෝ දුර ගෙවා විත්..
මගෙ දෑස් මානයෙම
බිදෙන්නට හිතුනෙ ඇයි ?
සෙනසුරාදා සවසක..
බරදී…බැල්කනියෙ පුටුවක…
බලා ඉමි…මම…බිදී…යන හැටි…
නුඹ වගෙම…බොහෝ දුර..
ගෙවා ආ මගෙ…හීන..
නුඹ බිදෙන…ඉසව්වට..
ඉර එලිය වැටුනාම…
දේදුන්නෙ… නෙක..පාට…
මැවෙනවා…හැමදාම…
මගෙ හීන බිදෙන තැන…
ඝණ අදුර…මකන්නට..
හිරු එලිය..එක්ක නුඹ..
කවද හරි එනවාද…?
ගරුවගේ Mix එක 